W 2010 roku podczas ostatniej pełni, która zbiegła się równocześnie z najkrótszym dniem w roku (określenie to dotyczy niższych szerokości geograficznych – rejonów poniżej kręgu polarnego) czyli 21 grudnia, nastąpiło zaćmienie Księżyca. Wtedy całkowicie nieudane obserwacyjnie, mimo dogodnych warunków geometrycznych. W tych dniach około pełni, Księżyc nie zachodził. W przedpołudnie 20 grudnia osiągnął najniższą wysokość ~1°13' nad północnym widnokręgiem.
Wschodzący Księżyc zza Langvasstindan 514m, 9 grudnia 2011 h 1246.
W 2011r. pełnia grudniowa wypadła 10-tego, była też z zaćmieniem Księżyca. Tym razem Księżyc też podczas pełni nie zachodził ale nie było to już tak spektakularne, gdyż w południe swym środkiem tarczy zszedł ciut poniżej widnokręgu, a górna krawędź była na wysokości ~0°09`. Oczywiście dla nas na Risvaer było to za szczytami górskimi Vesteralen. Podczas tej pełni o północy wznosił się na wysokość do 43°31`.
Warunki geometryczne do obserwacji grudniowego zaćmienia były jeszcze korzystniejsze od poprzedniego, nie groziło częściowe przysłanianie szczytami górskimi. Niestety jak rok wcześniej i podobnie, mimo bardzo sprzyjającej pogody do obserwacji astronomicznych w dniach poprzedzających i kolejnych, w dniu samego zaćmienia niebo spowiły chmury typu altocumulus – tym razem zgodnie z prognozą pogody.
Widok Księżyca poprzez chmurę altocumulus, podczas fazy częściowego zaćmienia o h1627 i 1630, 10 grudnia 2011.
Słaby blask zaciemnionej tarczy Księżyca, będącej w cieniu Ziemi, nie był w stanie przebić się przez gęste chmury nad widnokręgiem. Dopiero podczas fazy częściowej, następującej po całkowitym zaćmieniu, zwykły blask bezpośrednio oświetlanej przez Słońce części tarczy Księżyca przebił się przez zachmurzenie.
Symulacja widoku Księżyca przez program Stellarium w momencie wykonania zdjęcia o h 1630.
Kilka h później, Księżyc swym światłem pełni oświetlał cały archipelag, który wyglądał jak na niedoświetlonym zdjęciu „czarno – białym”. Były jedynie odcienie czerni i szarości. Dobę później nasz satelita, w porze kulminacji zaćmienia, przebił się przez zachmurzenie. Zdjęcie powyżej jest z h1534, 11.12.11.
12 grudnia 2011. Zachodzenie Księżyca o h1037 – zdjęcie u góry i wschodzenie, pięć godzin później, o h1546 – zdjęcie poniżej.
Wschód Księżyca też może być bordowy, purpurowy, czerwony, pomarańczowy, beżowy, żółty, …
Niestety, obie okazje obejrzenia spektaklu zaćmienia Księżyca (w XII`10 i w XII`11), w rejonie odległej północy, w nie zanieczyszczonej atmosferze i bez tła z łuny sztucznego oświetlenia, były nieudane. Kolejne zaćmienie w tych okolicach będzie w 2015r. Hmmm…
ws