Podjęliśmy decyzję o wyposażeniu FRI w system automatycznej identyfikacji AIS typu B, nieobowiązkowy dla małych jednostek, a zalecany przez konwencję. Transponder AIS jest urządzeniem składającym się z odbiornika i nadajnika. Odbiornik w transponderze CSB 200 firmy Comar Systems Ltd. umożliwia rozpoznanie sąsiednich jednostek w zasięgu 10-15Mm, oczywiście pod warunkiem posiadania przez nie AIS i jego działania. Odbierane od nich sygnały umożliwiają określenie ich parametrów żeglugi (kurs i prędkość), rozpoznanie (nazwa statku, sygnał wywoławczy i identyfikacyjny MMSI, bandera, typ statku, wielkość) oraz zapoznanie z innymi udostępnionymi przez załogę / armatora informacjami np. port wejścia i czas ETA. Natomiast nadajnik AIS zapewnia, że my też będziemy widoczni na ekranach ploterów nawigacyjnych sąsiednich jednostek i będziemy też rozpoznawalni, nadając informacje o nazwie, banderze, kursie, prędkości, z częstotliwością co 3 min, przy v < 2w lub co 1/2min gdy v > 2w.
Dodatkowo będziemy „widoczni” w Internecie, dla zdalnych obserwacji prowadzonych przez Rodziny, Przyjaciół, Znajomych i wszystkich Sympatyków. Dzięki lądowym stacjom odbiorczym nadzorującym ruch w pobliżu portów i wąskich przejść oraz dzięki lądowym, prywatnym stacjom odbiorczym, powstał serwis w Internecie podający informacje o aktualnych pozycjach geograficznych statków, ich właściwościach i danych technicznych, przeznaczeniu oraz o przewidywanym czasie przybycia. Serwis przedstawia też fotografie tych statków. zawiera również statystyki ruchu w portach itp. http://www.marinetraffic.com/ais/pl*
Aby odnaleźć FRI, wybierz na stronie głównej zakładkę STATKI, wpisz nazwę, wybierz szukaj, z listy jednostek zawierających w nazwie wyraz „fri”, dla właściwego FRI wybierz POKAŻ MAPĘ. Powinna ukazać się mapa z zaznaczoną aktualnie pozycją FRI, trasą żeglugi oraz otworzy się okienko z danymi. Odświeżanie strony następuje automatycznie co 100s. Historia żeglugi danej jednostki jest przedstawiana w postaci śladu „farwateru” na mapie lub na zdjęciu satelitarnym, do 20h wstecz. Warunkiem obserwacji jest aktualne odbieranie sygnału od danej jednostki. Brak – czasowe zanikanie sygnału bywa spowodowane wypłynięciem poza zasięg odbiorczy stacji lądowych, czasowym wyłączeniem funkcji nadawania w transponderze dla zachowania tajemnicy żeglugi, zwłaszcza na akwenach oddalonych i o małym ruchu oraz w celu oszczędności zużycia prądu – na małych jednostkach nie posiadających obowiązku używania AIS. No i po zatonięciu…
*Serwis został opracowany w ramach prac badawczych na Uniwersytecie Egejskim i jest udostępniany bezpłatnie, za pośrednictwem publicznie dostępnych stron internetowych.
Oto obraz z AIS z symbolami 15-tu statków kotwiczących lub w trakcie manewrów kotwiczenia, chowających się za osłoną Bornholmu w nocy z 10/11 stycznia podczas wiatru sztormowego 17-22m/s z NE i wytworzonej fali o wysokości 4-5m, przy temperaturze poniżej 0°C. To niebezpieczeństwo oblodzenia było głównym powodem schronienia i przeczekania tych jednostek. Wielkość statków wahała się od 80 do 110m długości. Dla tych statków takie warunki sztormowo – zimowe już były niebezpieczne.
