W rozpatrywanym przykładzie dla portu Kabelvag na Lofotach (2Mm od Svolvaer), będącego jednym z 23 norweskich portów zasadniczych (Norwegian Standard Ports), w dniu 30 marca 2010r. wystąpił pływ syzygijny z ekstremalnymi poziomami; przypływ = 321cm o h1341 oraz odpływ = 9cm* o h2002. Wyliczony skok wynosi 312cm. Powyższy skan z danymi pochodzi z programu nawigacyjnego nRoute dla map Blue Chart Atlantic firmy Garmin Ltd.
Natomiast na stronie Norweskiego Serwisu Hydrograficznego (NHS) http://vannstand.statkart.no/Engelsk/kart.php, z której można pobrać dane o pływach dla wybrzeża Norwegii (skan poniżej), momenty i wysokości pływu różnią się od powyższych danych i wynoszą: 328cm dla HW (high water, wysoka woda, przypływ) o h1333 i 7cm dla LW (low water, niska woda, odpływ) o h1959. Skok = 321cm.
Występujące kilkuminutowe różnice w czasie dla momentów HW i LW są mało istotne dla żeglugi, natomiast różnice w wysokości poziomów niskiej lub wysokiej wody najbezpieczniej jest uwzględniać zgodnie z zasadami dobrej praktyki morskiej, czyli wybierając wartości bardziej niebezpieczne dla żeglugi.
Dodatkową funkcjonalnością strony NHS jest możliwość bieżącego porównywania rzeczywistej wysokości pływu z wartością prognozowaną w tablicach pływu (Tide tables). Ta możliwość jest bardzo przydatna i istotnie poprawia bezpieczeństwo żeglugi, gdyż umożliwia uwzględnianie anomalii pływu oraz wezbrań lub wypłyceń wiatrowych, a różnice te bywają znaczne. Zdarza się, że przekraczają nawet 1m.
Na przedstawionej poniżej krzywej, reprezentującej rzeczywisty obraz wysokości pływu w dniu 30.03.2010, poprawka oscyluje między -7, a -22cm. Czyli dla pierwszej LW podczas doby (LW1), rzeczywisty poziom morza podczas odpływu wynosił 23cm [32–9 =23], dla HW2 = 315 [328-13] oraz dla LW2 = –9 [7-16], co oznacza, że podczas drugiej niskiej wody, 30-tego marca, poziom morza obniżył się o (-9)cm poniżej zero mapy. Księżyc w tym momencie był w 99,4% pełni.
Znając tendencję odchyleń poziomu pływu rzeczywistego od wyliczonego w tabeli pływów dla ostatniej doby lub kilku poprzednich dób, można oszacować wartość poprawki dla najbliższych dwóch / trzech LW i HW.
* Wysokość pływu i głębokości na mapach odnosi się do zerowego poziomu morza (zero mapy, chart datum), za który przyjmuje się na wodach z pływami najniższy pływ astronomiczny - poziom LAT (Low Astronomical Tide), a dla wód bez pływów zerem mapy jest średni poziom morza MSL (Mean Sea Level).
Natomiast wysokości obiektów na mapach odnoszone są do poziomu średniej wysokiej wody syzygijnej MHWS (Mean High Water Spirings), inaczej: high datum – poziom odniesienia dla wysokości. Na akwenach bez pływów wysokości odnosi się też do poziomu MSL.
W norweskich pomocach nawigacyjnych wysokości prześwitów pod mostami i liniami energetycznymi odnoszone są dla najwyższego pływu astronomicznego HAT (Highest Astronomical Tide)
Diagram obok pokazuje dla Kabelvag graficznie ujęcie wymienionych poziomów: HAT, MHWS, MSL, LAT oraz inne charakterystyczne poziomy dla akwenów z pływami: MHW (średnia wysoka woda), MHWN (średnia wysoka woda kwadraturowa), MLWN (średnia niska woda kwadraturowa), MLW (średnia niska woda) i MLWS (średnia niska woda syzygijna).
Diagram zawiera także zaobserwowane ekstremalne wartości pływu i odpływu, powstałe w wyniku nałożenia się wezbrań i wypłyceń wiatrowych.
Załączone zdjęcia przedstawiają widok z kamery internetowej http://www.lofotposten.no/static/local/webcam/imageSL.jpg w dniu 30 marca na Lofotach, dla momentów LW1, HW2 i LW2. Widoczna granica śniegu na skałach jest wyznaczona przez poziom najwyższej wysokiej wody od momentu ostatniego opadu śniegu. Obszar lądu okresowo zalewany nazywany jest osuchem.
Poranny odpływ (LW1)
Popołudniowy przypływ (HW2)
Wieczorny odpływ (LW2). Poziom morza = - 9cm.
Malarz Gunnar Berg Fra, na obrazie Svolvaer havn też uwiecznił osuch pozbawiony śniegu.
ws